Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie I Wydział Cywilny z 28 czerwca 2019 r.
I ACa 954/18

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSA Marek Boniecki

Sędziowie:                      SSA Grzegorz Krężołek

SSA Sławomir Jamróg (spr.)

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2019 r. w Krakowie sprawy z powództwa Z. R. reprezentanta grupy złożonej ze: [dane 26 członków grupy] przeciwko Skarbowi Państwa – Państwowemu Gospodarstwu Wodnemu Wody Polskie w Warszawie i Województwu (…) o ustalenie,

na skutek apelacji pozwanych od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 19 października 2017 r. sygn. akt I C 1419/10

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie XXV Wydział Cywilny z dnia 26 czerwca 2019 r.
XXV C 461/18

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Anna Pogorzelska

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2019 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa grupowego wytoczonego przez Powiatowego Rzecznika Konsumentów w Powiecie K. przeciwko (…) Spółce akcyjnej z siedzibą w W., o zapłatę,

postanawia:

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział XXI Pracy z dnia 24 czerwca 2019 r.
XXI P 113/18

  1. Odpowiedzialność Skarbu Państwa na podstawie art. 417 § 1 k.c. opiera się na delikcie władzy publicznej – tj. niezgodnym z prawem działaniu lub zaniechaniu przy wykonywaniu władzy publicznej, którego przedmiotem może być jedynie naruszenie konkretnej normy nakazującej (lub zakazującej) dokonywania określonych czynności w danej sytuacji. „Niezgodność z prawem” musi być rozumiana ściśle zgodnie z konstytucyjnym ujęciem źródeł prawa (art. 87-94 Konstytucji RP). Pojęcie to jest więc węższe niż tradycyjne ujęcie bezprawności na gruncie prawa cywilnego, które obejmuje obok naruszenia przepisów prawa również naruszenie norm moralnych i obyczajowych, określanych terminem „zasad współżycia społecznego” lub „dobrych obyczajów”.
  2. Sam fakt, iż ustawa budżetowa przewiduje średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w określonej wysokości, nie obliguje do podwyższenia uposażenia pracownikom państwowej sfery budżetowej. Przepisy przewidujące waloryzację wynagrodzeń nie tworzą bezpośrednich praw podmiotowych, a jedynie stanowią wytyczne do dalszego działania.

Wyrok Zaoczny Sądu Okręgowego w Lublinie I Wydział Cywilny z dnia 7 czerwca 2019 r.
I C 420/18

Przewodniczący:        SSO Piotr Czerski

Sędziowie:                   SSO Jolanta Szymanowska, SSO Agnieszka Wojnarowicz-Posłuszna

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2019 r. w Lublinie

sprawy z powództwa J. O. (reprezentant), działającego w imieniu własnym i na swoją rzecz oraz na rzecz: [dane 25 członków grupy]

przeciwko (…) Spółce Akcyjnej z siedzibą w L. w postępowaniu grupowym o zapłatę

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie XXV Wydział Cywilny z dnia 7 maja 2019 r.
XXV C 461/18

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Anna Pogorzelska

Sędziowie:                      SSO Krystyna Stawecka

                                         SSR Anna Ogińska-Łągiewka (del.)

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2019 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa grupowego wytoczonego przez Powiatowego Rzecznika Konsumentów w Powiecie (…) przeciwko (…) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., o zapłatę,

postanowił:

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie V Wydział Cywilny z dnia 24 kwietnia 2019 r.
V ACz 324/19

  1. Prowadzenie działalności gospodarczej lub zawodowej przez osoby fizyczne nie oznacza, że każda czynność prawna podejmowana przez te osoby, ma ścisły i bezpośredni z nią związek. Wzruszalne domniemanie takiego związku można przyjąć wyłącznie w odniesieniu do czynności podejmowanych w ramach przedmiotu prowadzonej działalności. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą może więc dokonywać również czynności prawnych w charakterze konsumenta.

Sąd Apelacyjny w Warszawie V Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:          SSA Marzena Miąskiewicz

Sędziowie:                     SSA Przemysław Kurzawa (spr.)

                                        SSO Joanna Piwowarun-Kołakowska (del.)

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2019 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów w S. przeciwko (…) Towarzystwu Ubezpieczeń spółce akcyjnej w W., o ustalenie,

Postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach I Wydział Cywilny z dnia 4 kwietnia 2019 r.
I C 998/18

  1. Wymóg tej samej lub takiej samej podstawy faktycznej powództwa oznacza, że podstawy faktycznej powództwa nie muszą stanowić tożsame okoliczności, a za wystarczające należy uznać ich istotne podobieństwo.
  2. Co prawda u.d.p.g. nie określa w jakim trybie oraz z czyjej inicjatywy tworzone są podgrupy, ale przyjmuje się, że decyzję o utworzeniu podgrupy podejmuje reprezentant grupy, na podstawie oceny wysokości roszczeń zgłoszonych przez osoby przystępujące do grupy. Nie jest konieczne uzyskanie zgody członka grupy na przypisanie go do podgrupy (tj. ujednolicenie dochodzonych przez niego roszczeń w ramach podgrupy). Umowa zawarta pomiędzy reprezentantem grupy oraz członkami grupy przewidywać może jednak odmienne zasady tworzenia podgrup, w tym w szczególności nałożyć na reprezentanta grupy obowiązek wcześniejszego uzyskania zgody członków grupy na ujednolicenie wysokości roszczeń w ramach podgrup oraz na przypisanie ich do danej podgrupy.
  3. Sąd nie bierze udziału w procesie tworzenia się poszczególnych podgrup i nie może ani ustalać poszczególnych podgrup, ani zmieniać ich liczby, czy też wpływać na skład osobowy konkretnej podgrupy. Jest tak dlatego, że sąd z urzędu nie ingeruje ani w jakość, ani w ilość dochodzonych roszczeń przez członków postępowania grupowego – w tym zakresie znajduje bowiem zastosowanie zasada dyspozycyjności, wynikająca z art. 321 k.p.c. w zw. z art. 24 ust. 1 u.d.p.g.
  4. Przystąpienie do określonej podgrupy powinno zostać w sposób wyraźny potwierdzone przez członka grupy, tak aby nie budziło wątpliwości reprezentanta grupy ani sądu, do której z podgrup członek grupy przystąpił oraz na jakiego rodzaju ujednolicenie dochodzonych roszczeń wyraził zgodę. Potwierdzenie takie może zostać przy tym złożone w dowolnej formie (także w formie ustnego oświadczenia skierowanego wobec reprezentanta grupy) i nie musi zostać przedstawione sądowi.
  5. Przyjęcie, że małżonków należy traktować jako dwuosobową podgrupę, w której każdy z małżonków dochodzi po 50% wartości wspólnie dochodzonego roszczenia nie jest prawidłowe, roszczenie przynależne do współwłasności łącznej jest niepodzielne. Słuszne jest natomiast stanowisko, wedle którego jeden z małżonków jest członkiem grupy, działa we wspólnym interesie małżonków, za zgodą drugiego małżonka, dochodząc roszczenia, które przysługuje obojgu małżonkom. Wówczas roszczenie małżonków podlegałoby ujednoliceniu z roszczeniem innego członka grupy lub podgrupy.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Lublinie I Wydział Cywilny z 22 marca 2019 r.
I C 420/18

Przewodniczący:        SSO Piotr Czerski

Sędziowie:                   SSO Jolanta Szymanowska, SSO Agnieszka Wojnarowicz-Posłuszna

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 marca 2019 r. w L.

sprawy z powództwa J. O. (reprezentant), [dane 25 członków grupy]

przeciwko (…) Spółce Akcyjnej z siedzibą w L. w postępowaniu grupowym o zapłatę

postanawia:

ustalić następujący skład grupy i podgrup

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział I Cywilny z dnia 20 marca 2019 r.
I ACz 43/19

  1. Oświadczenie o przystąpieniu do grupy nie jest pismem procesowym, a reprezentant grupy nie jest organem procesowym, dlatego postępowanie zmierzające do sanacji uchybień formalnych pisma procesowego, o którym mowa w art. 130 k.p.c., nie może znaleźć zastosowania w przypadku oświadczenia o przystąpieniu do grupy.
  2. Relacje wewnętrzne między grupą a reprezentantem reguluje art. 16 ust. 2 u.d.p.g., według którego powód może zobowiązać członka grupy do złożenia w wyznaczonym terminie dodatkowych dowodów i wyjaśnień i jedynie ten przepis może stanowić podstawę prawną konwalidacji uchybień formalnych oświadczenia o przystąpieniu do grupy, w tym takich, jak brak podpisu uprawnionego.
  3. Dopuszczalne jest wykazywanie wszelkimi środkami dowodowymi przynależności do grupy osób, które taki akces zgłosiły, choćby z uchybieniami w zakresie formy oświadczenia. Reprezentant grupy może wykazywać dochowanie terminu do złożenia oświadczenia również poprzez dziennik korespondencji czy załączone wiadomości e-mail. Istotne jest jednak to, aby oświadczenie o przystąpieniu do grupy dochodzącej roszczeń w postępowaniu grupowym w sposób stanowczy i jednoznaczny wyrażało wolę uczestnictwa w tym postępowaniu, a nie jedynie potencjalne zainteresowanie w przyszłości przyłączeniem się do grupy.
  4. Oświadczenie złożone ustnie w trakcie rozmowy telefonicznej nie poddaje się konwalidacji w zakresie formy.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział VI Cywilny z dnia 14 marca 2019 r.
VI ACz 785/18 

Sąd Apelacyjny w Warszawie Wydział VI Cywilny w składzie:

Przewodniczący:         SSA Grażyna Kramarska (spr.)

Sędziowie:                    SSA Teresa Mróz; SSA Ksenia Sobolewska-Filcek

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2019 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. R. – Powiatowego Rzecznika Konsumentów w P., działającego jako reprezentant grupy, przeciwko (…) Bank S.A. w W. o ustalenie przy udziale interwenienta ubocznego S. J., na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt XXV C 1575/15