Sąd Apelacyjny w Łodzi I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSA Małgorzata Dzięciołowska

Sędziowie:                      SSA Jacek Pasikowski

          SSO del. Jarosław Pawlak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Łodzi w dniu 9 czerwca 2020 r. sprawy z powództwa (…) w W. przeciwko (…) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., o ustalenie,

w przedmiocie wniosku strony powodowej z dnia 29 maja 2020 r. o udzielenie zabezpieczenia, złożonego po wydaniu w sprawie I ACa 80/19 wyroku w dniu 9 marca 2020 r. przez Sąd Apelacyjny w Łodzi na skutek apelacji strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 19 października 2018 r., sygn. akt I C 519/16,

postanawia:

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XX Gospodarczy w składzie:

Sędzia:             SSR Łukasz Oleksiuk (del.)

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2020 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa (…) sp. z o.o. z siedzibą w W. przeciwko (…) Limited z siedzibą w N. (C.) o ochronę praw autorskich i pokrewnych w postępowaniu grupowym,

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIV Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:          SSO Monika Dominiak

Sędziowie:                     SSO Jacek Tyszka, SSR (del.) Joanna Szekowska-Krym

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2020 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów w Urzędzie Miasta S. reprezentanta grupy przeciwko (…) Towarzystwu Ubezpieczeń na Życie Spółce Akcyjnej (…) z siedzibą w W. o zapłatę,

postanawia:

1. Pozwany w zarzutach co do członkostwa w grupie powinien skupić się na wykazaniu, że określona osoba nie może uzyskać statusu członka grupy. W związku z tym zarzuty powinny wskazywać, jak już podniesiono powyżej, że roszczenie określonej osoby nie wykazuje cech określonej grupy lub roszczenie określonej osoby (osób) nie wykazuje związku faktycznego z roszczeniami innych osób bądź też że roszczenie określonej osoby nie jest tego samego rodzaju co roszczenie grupowe. Co przy tym istotne, twierdzenia strony pozwanej, zgodnie z ogólnie obowiązującymi zasadami procesowymi, winny zostać w należyty sposób wykazane przez przedłożenie stosownego materiału dowodowego.

Sąd Okręgowy w Warszawie IV Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Karol Smaga (sprawozdawca)

Sędziowie:                      SSO Agnieszka Derejczyk

SSO Tomasz Jaskłowski

po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2020 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów w O. przeciwko Bank (…) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę,

w przedmiocie ustalenia składu grupy,

postanawia:

1. Roszczenia oparte na jednakowej podstawie faktycznej to roszczenia, których podstawę stanowi taka sama podstawa faktyczna lub roszczenia, których istotne okoliczności faktyczne są wspólne. Powyższą „wspólność” należy natomiast rozumieć szeroko. Wymóg tej samej lub takiej samej podstawy faktycznej powództwa oznacza, że podstawy faktycznej powództwa nie muszą stanowić tożsame okoliczności, a za wystarczające należy uznać ich istotne podobieństwo.
2. Istotą postępowania grupowego jest skumulowanie roszczeń wielu podmiotów w jednym postępowaniu. Taka kumulacja jest uzasadniona z uwagi na ekonomikę postępowania oraz niecelowość prowadzenia wielu podobnych spraw. Postępowanie grupowe ma stanowić szczególną ścieżkę procesową służącą rozwiązywaniu coraz częstszych konfliktów, w które zaangażowana jest większa liczba osób. Jego zadaniem jest m.in. zwiększenie efektywności rozpoznawania spraw niosących za sobą te same zagadnienia prawne i faktyczne przez objęcie ustaleń dotyczących tych zagadnień jednym postępowaniem. Pozwala to na odciążenie sądów od wielokrotnego i czasochłonnego rozstrzygania analogicznych kwestii, stanowiących przesłanki wielu roszczeń podnoszonych przez poszczególnych członków grupy, jak również eliminuje ryzyko rozbieżnego orzecznictwa co do tych zagadnień.
3. Przedmiotem postępowania grupowego, zmierzającego do ustalenia odpowiedzialności pozwanego, są tylko okoliczności wspólne dla wszystkich członków grupy, a nie okoliczności indywidualne dotyczące poszczególnych członków, które będą badane dopiero w późniejszych indywidualnych procesach.

1. Przyjęcie założenia, że sam fakt zaciągnięcia przez sędziego zobowiązania na podstawie umowy o kredyt o różnym charakterze, w tym złotówkowym powoduje, że z definicji nie jest on bezstronny i obiektywny oraz zobowiązuje go do wyłączenia się „z góry” od rozpoznania każdej sprawy zawisłej przed kredytobiorcami i bankiem prowadzi do konsekwencji sprzecznych z interesem publicznym i szkodliwych dla wymiaru sprawiedliwości.
2. Pojęcie odpowiedzialności pozwanego na gruncie art. 2 ust. 3 u.d.p.g. ma swoiste autonomiczne znaczenie, inne niż w art. 318 k.p.c., jak również w art. 189 k.p.c., zdeterminowane celem i funkcjami postępowania grupowego jako postepowania szczególnego, które ma ułatwić i usprawnić rozwiązywanie konfliktów.
3. Obowiązek zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu w oznaczonych terminach spłaty stanowi główne świadczenie kredytobiorców. Klauzula waloryzacyjna wpływa na wysokość tego świadczenia. Zamieszczenie w umowie takiej klauzuli nie może zostać uznane za działanie pozostające w granicach swobody umów z art. 353¹c., lecz za rażące przekroczenie tej granicy.
4. Chwilą decydującą o uznaniu określonej osoby fizycznej za konsumenta, jest chwila dokonywania czynności prawnej.
5. Klauzula waloryzacyjna czy indeksacyjna ma charakter uregulowania umownego głównego. Jest odmiennie od klauzuli spreadu walutowego elementem essentialia negotii rozpatrywanych umów.
6. Rażące naruszenie interesów konsumenta należy rozumieć jako nieusprawiedliwioną dysproporcję praw i obowiązków na jego niekorzyść w określonym stosunku obligacyjnym. Działanie wbrew dobrym obyczajom (w zakresie kształtowania treści stosunku obligacyjnego) oznacza zaś tworzenie przez partnera konsumenta takich klauzul umownych, które godzą w równowagę kontraktową stron takiego stosunku.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:               SSO Małgorzata Kosicka

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa R. L. i 374 członków grupy przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Spraw Wewnętrznych zastępowanemu przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa o odszkodowanie

Sąd Najwyższy w składzie:

Przewodniczący:           SSN Roman Trzaskowski

Sędziowie:                      SSN Monika Koba (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Pietrzykowski

w sprawie z powództwa Z. R. reprezentanta grupy złożonej ze: (…) przeciwko Skarbowi Państwa – Państwowemu Gospodarstwu Wodnemu Wody Polskie w Warszawie i Województwu (…) o ustalenie, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 27 lutego 2020 r., zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w (…) postanowieniem z dnia 28 czerwca 2019 r., sygn. akt I ACa (…),

„1. Czy regionalna wspólnota samorządowa – województwo ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za niezgodne z prawem działanie (zaniechanie) marszałka województwa realizowane przy wykonywaniu władzy publicznej w ramach zadań z zakresu administracji rządowej, określonych w art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tj. dawnego prawa wodnego, według brzmienia wynikającego z Dz.U.2001 r. Nr 115 poz. 1229, ze zm. Dz.U. z 2004 r. Nr 116 poz. 1206)?;

2. w wypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie wskazane w punkcie 1:

Czy Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie w Warszawie wstąpiło do procesu na podstawie art. 534 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tj. nowego Prawa wodnego Dz.U. 2017.1566), z mocy prawa z dniem 1 stycznia 2018 r., w miejsce dotąd biorącego udział w sprawie województwa?”

Sąd Okręgowy w Warszawie III Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Joanna Kruczkowska

Sędziowie:                      SSO Joanna Bitner,

          SSR Andrzej Lipiński (del.)

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2020 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa A. R. – reprezentanta grupy przeciwko (…) Związkowi (…) w W., o zapłatę: