Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:           SSO Adam Maciński

Sędziowie:                      SSO Aneta Fiałkowska – Sobczyk

  SSO Sławomir Urbaniak

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2023 roku we Wrocławiu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa [dane 55 członków grupy] przeciwko (…) Bank S.A. z siedzibą we W. o ustalenie,

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:           SSO Piotr Bednarczyk

Sędziowie:                      SSO Anna Błażejczyk

SSO Paweł Duda

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2018 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. P. jako reprezentanta grupy przeciwko Bankowi (…) S.A. z siedzibą w W. (…) Bankowi (…) w C. Bankowi (…) w S. W. Bankowi (…) z siedzibą w J. o ustalenie,

Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Piotr Królikowski

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2021 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. P. przeciwko Bankowi (…) S.A. z siedzibą w W., (…) (…) w C., (…) w S., (…) z siedzibą w J. o ustalenie,

postanawia:

na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 roku o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym ustalić, że w skład grupy reprezentowanej przez M. P. wchodzą następujące osoby: [dane członków grupy].

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:           SSO Piotr Bednarczyk

Sędziowie:                      SSO Anna Błażejczyk

  SSO Paweł Duda

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2019 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. P. jako reprezentanta grupy przeciwko Bankowi (…) S.A. z siedzibą w W. (…) Bankowi (…) w C. Bankowi (…) w S. W. Bankowi (…) z siedzibą w J. o ustalenie,

1. W świetle art. 12 zdanie 2 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym konieczne jest wskazanie terminu, w ciągu którego powód zobowiązany jest sporządzić i przedstawić wykaz osób, które przystąpiły do grupy w ramach postępowania grupowego sądowi. Dla skuteczności takiego wykazu istotne jest to, aby oświadczenia o przystąpieniu do grupy, które załącza się do wykazu zostały złożone w terminie wyznaczonym przez sąd.
2. Zasadniczym celem podziału na grupy lub podgrupy jest ujednolicenie roszczeń i ułatwienie dochodzenia roszczeń pieniężnych. Nie można jednak ujednolicić jednego roszczenia. Ujednolicenie roszczeń jest możliwe tylko w sytuacji, gdy występują co najmniej dwa roszczenia. Ponadto niedopuszczalne jest stworzenie podgrupy dla dwóch osób, którym przysługuje łącznie jedno roszczenie.

1. Dokonując certyfikacji postępowania grupowego, sąd rozstrzyga wyłącznie o jego dopuszczalności, nie bada natomiast pozostałych zagadnień, dotyczących postępowania grupowego, w tym nie rozstrzyga o istnieniu lub nieistnieniu podstaw przynależności poszczególnych członków do grupy. Poza zakresem oceny dopuszczalności postępowania grupowego pozostaje także ocena jego merytorycznej zasadności, ponieważ odbywa się ona dopiero na dalszym etapie postępowania.
2. Treść oświadczeń dołączonych do pozwu w powiązaniu z treścią pozwu musi jednoznacznie wyrażać wolę przystąpienia członka grupy inicjatywnej do grupy i zgodę na osobę jej reprezentanta wnoszącego pozew, identyfikować członków grupy i treść oraz podstawę roszczeń. Dopuszczalne jest posłużenie się w tych oświadczeniach odesłaniem do pozwu w zakresie wskazania żądań, okoliczności uzasadniających żądanie, okoliczności uzasadniających przynależność do grupy, a także środków dowodowych, byleby tylko treść pozwu wraz z treścią oświadczeń dołączonych do pozwu umożliwiała sądowi ocenę dopuszczalności rozpoznania sprawy w postępowaniu grupowym.
3. W ramach procedury weryfikacyjnej, przewidzianej w art. 10 ust. 1 ustawy o postępowaniu grupowym należy oprzeć się na deklaracji zawartej w pozwie. Oznacza to, że odrzucenie pozwu grupowego możliwe jest tylko wówczas, gdy strona inicjująca nie odwołuje się do żadnej z podstaw prawnych, wskazanych w art. 1 ust. 2 ustawy.
4. Przez sformułowanie takiej samej podstawie faktycznej należy rozumieć oparcie roszczeń na podobnych zdarzeniach, co odpowiada pojęciu jednakowej podstawy faktycznej stanowiącej element współuczestnictwa formalnego. Dochodzone roszczenia muszą zatem być jednorodne, czyli jednego rodzaju oraz oparte na jednakowej podstawie faktycznej. Roszczenia oparte na jednakowej podstawie faktycznej to roszczenia, których podstawę stanowi taka sama podstawa faktyczna (przesłanka sensu stricto) lub roszczenia, których istotne okoliczności faktyczne są wspólne (przesłanka sensu largo). Dopuszczalne jest istnienie nieznacznych różnic między indywidualnymi podstawami roszczeń, jednak niezbędne jest, aby istotne okoliczności faktyczne uzasadniały żądanie wspólne dla wszystkich roszczeń.
5. W przypadku niemożliwości ujednolicenia podstaw faktycznych roszczeń pieniężnych dla wszystkich członków grupy na powyższej zasadzie, ujednolicenie to nastąpić musi w podgrupach, liczących co najmniej dwie osoby z odwołaniem się do formalnego kryterium o charakterze ogólnym, stanowiącego faktyczną płaszczyznę wspólnej sprawy.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku Wydział V Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSA Elżbieta Milewska-Czaja

Sędziowie:                     SSA Barbara Rączka- Sekścińska

  SSA Mariusz Wicki

rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2021 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Powiatowego Rzecznika Konsumentów w S. działającego jako reprezentant grupy przeciwko Bankowi (…) Spółce Akcyjnej w G. o ustalenie, ewentualnie o ukształtowanie na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 11 września 2020 r., sygn. akt IC 245/15,

Sąd Najwyższy w składzie:

Przewodniczący:           SSN Krzysztof Strzelczyk

Sędziowie:                     SSN Władysław Pawlak, SSN Roman Trzaskowski (spr.)

w sprawie z powództwa D. C. jako reprezentanta grupy

przeciwko V. AG w W.

o zapłatę,

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Dariusz Zawistowski

w sprawie z powództwa D. C.

przeciwko V. AG w W. (Niemcy)

o zapłatę,

1. Właściwość i skład sądu uregulowana została w art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym. Stanowi on, że postępowanie grupowe należy do właściwości sądu okręgowego i sąd rozpoznaje sprawę w składzie trzech sędziów zawodowych. Podkreślenie też wymaga, iż w art. 24 ust. 1 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym wskazuje, iż tylko w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się i to tylko odpowiednio przepisy k.p.c., z wyłączeniem art. 8, art. 117-124, art. 194-196, art. 204, art. 205, art. 205³ 2 i 5 oraz art. 425-505¹⁴.
2. W myśl art. 47 § 3 i 3¹p.c. postanowienia poza rozprawą wydaje sąd w składzie jednego sędziego. Natomiast zarządzenia wydaje przewodniczący. Zakres ten nie jest odrębnie uregulowany w ustawie o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, stąd uprawnione jest działanie sądu w ww. zakresie w składzie 1 sędziego. Nie można tego jednak odnieść do orzekania w sprawie.
3. Zgodnie z art. 15 zzs(1) ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w ciągu roku od odwołania ostatniego z nich, w sprawach rozpoznawanych według przepisów k.p.c., w pierwszej i drugiej instancji sąd rozpoznaje sprawy w składzie jednego sędziego; prezes sądu może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie trzech sędziów, jeżeli uzna to za wskazane ze względu na szczególną zawiłość lub precedensowy charakter sprawy. Przepis ten, jako ustający inny skład sądu niż obowiązujący, poza czasem zagrożenia epidemicznego, należy bowiem wykładać w sposób wąski, tylko do sytuacji, kiedy skład sądu reguluje k.p.c. Z przypadkiem takim nie mamy jednak do czynienia w postępowaniu grupowym, jako że art. 3 ust. 2 w zw. z art. 24 ust. 1 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym reguluje tą kwestię odrębnie, wyłączając w tym zakresie zastosowanie przepisów k.p.c.
4. Skoro ustawa o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym wprost przewiduje rozpoznanie sprawy przez trzyosobowy skład sądu, tym samym jednoosobowy skład sądu, nie może być uznany za właściwy, a postępowanie przeprowadzone przez niewłaściwy skład musi być uznane za dotknięte nieważnością.