Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział III Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:                     SSO Joanna Kruczkowska

Sędziowie:                                SSO Joanna Bitner (spr.); SSO Grzegorz Chmiel

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 września 2015 r. w Warszawie sprawy z powództwa K. K. jako reprezentanta grupy przeciwko  Spółdzielni Mieszkaniowej (…) w W. o zapłatę

postanawia:

zmienić postanowienie tutejszego Sądu wydane w niniejszej sprawie dnia 10 lipca 2015 roku w ten sposób, że w pkt I. tego postanowienia w treści zarządzonego ogłoszenia jako wartość przedmiotu sporu zamiast kwoty 1.441.398,62 zł – wpisać kwotę 1.489.995,53 zł, a po słowach „ekwiwalent za grunt” wpisać słowa: „(powiększony o podatek VAT)”, zaś termin na przystąpienie do grupy zmienić z 2-ch miesięcy na 1 miesiąc od ukazania się zarządzonego ogłoszenia; ponadto uchylić punkt III. tego postanowienia i w ten sposób nadać mu następującą treść:

1. Roszczenia oparte na jednakowej podstawie faktycznej to roszczenia, których podstawę stanowi taka sama podstawa faktyczna (przesłanka sensu stricto) lub roszczenia, których istotne okoliczności faktyczne są wspólne (przesłanka sensu largo). Oczywiście mogą istnieć nieznaczne różnice pomiędzy indywidualnymi podstawami faktycznymi poszczególnych roszczeń, jednak niezbędne jest, aby istotne okoliczności faktyczne pozostawały wspólne dla wszystkich roszczeń.
2. Kluczowym elementem determinującym dopuszczalność postępowania grupowego mogą być istniejące w umowach członków grupy klauzule abuzywne, wprowadzające identyczny mechanizm, polegający na dowolności banku w ustalaniu wysokości zadłużenia kredytobiorcy.
3. Ocena dopuszczalności rozpoznania sprawy w postępowaniu grupowym zależy od okoliczności faktycznych przytoczonych przez powoda jako podstawa roszczenia, a nie jest ona warunkowana wykazaniem istnienia roszczenia. Nie jest także uzależniona od zarzutów pozwanego ani zastosowanego przez niego sposobu obrony.
4. Dla potrzeb wstępnej oceny dopuszczalności pozwu sąd związany jest okolicznościami podanymi przez powoda. Ocena charakteru sprawy następuje w ramach wskazanego przez powoda roszczenia i podanych przez niego okoliczności faktycznych, które to elementy konkretyzują stosunek prawny zachodzący pomiędzy stronami i kształtują charakter sprawy. Podstawy odrzucenia pozwu nie mogą stanowić okoliczności dotyczące interesu prawnego, czy też legitymacji procesowej (współuczestnictwa koniecznego) po stronie powodowej, których ocena w fazie badania dopuszczalności postępowania grupowego jest przedwczesna.
5. Sformułowanie żądania ewentualnego, przy zachowaniu przede wszystkim przesłanek z art. 1 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, co do zasady, nie wyłącza rozpoznania sprawy w postępowaniu grupowym. Żądanie ewentualne zgłoszone w postępowaniu grupowym musi spełniać kryterium jednorodzajowości. Innymi słowy, także wszystkie żądania ewentualne muszą być roszczeniami jednego rodzaju, opartymi na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej. W postępowaniu grupowym nie jest możliwe wydanie wyroku zawierającego rozstrzygnięcia o roszczeniach różnego rodzaju w stosunku do poszczególnych członków grupy.
6. Jeżeli sposób sformułowania żądania pozwu grupowego uniemożliwia nadanie pozwowi dalszego biegu, sąd powinien zastosować środki przewidziane w art. 130 § 1 k.p.c., a po doręczeniu odpisu pozwu – w art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c.
7. W sprawie o ochronę konsumentów w przypadku, gdy okaże się, że jeden lub więcej członków grupy nie jest konsumentem możliwe jest odrzucenie pozwu jedynie co do osób niebędących konsumentami i rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym co do pozostałych członków grupy, pod warunkiem, że osób tych będzie co najmniej 10.
8. Nawet jeśli niektórzy członkowie grupy prowadzą działalność gospodarczą, to i tak konieczna jest ocena charakteru, w jakim zawierali oni umowy z pozwanym. Ten tylko bowiem stosunek jest oceniany przy badaniu dopuszczalności rozpoznania sprawy w postępowaniu grupowym i tylko w relacji z pozwanym członek grupy musi mieć status konsumenta.

Orzeczenie zostało zmienione postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział VI Cywilny z 23 marca 2016 r., I ACz 2269/15.

1. Podstawa faktyczna powództwa w postępowaniu grupowym to zespół twierdzeń wskazanych przez reprezentanta grupy w uzasadnieniu pozwu, z których wywodzone jest roszczenie każdego z jej członków wyrażone w tymże pozwie.
2. Z tą samą podstawą faktyczną powództwa (tożsamością okoliczności faktycznych) mamy do czynienia wtedy, gdy pomiędzy członkami grupy występuje więź oparta na jedności zdarzenia wywołującego szkodę. Przykładowo, ta sama podstawa faktyczna powództwa będzie występować, gdy członkami grupy będą konsumenci, którzy zawarli swoje indywidualne umowy z konkretnym przedsiębiorcą na podstawie tego samego wzorca umowy.
3. Z taką samą podstawą faktyczną roszczeń mamy do czynienia w sytuacji wystąpienia wielu podobnych zdarzeń faktycznych, np. zawarcia z jednym pozwanym przedsiębiorcą wielu podobnych kontraktów (podobieństwo zdarzeń). Przy czym, co istotne, sąd zawsze powinien badać to, czy i w jakim stopniu części wspólne dla całej grupy przeważają nad częściami ściśle indywidualnymi.
4. Odnośnie roszczeń deliktowych za oparte na jednakowej podstawie faktycznej mogą być uznane roszczenia wynikające z tego samego rodzaju zdarzenia (w rzeczonym przypadku – czynu niedozwolonego).

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w składzie

Przewodniczący:           SSO Anna Pogorzelska

Sędziowie:                      SSO Hanna Jaworska, SSO Anna Błażejczyk

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2015 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa E. L. przeciwko A. K. o zapłatę w przedmiocie ustalenia składu grupy

postanawia:

ustalić skład grupy w podziale na podgrupy do których zaliczyć następujące osoby:

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny w składzie

Przewodniczący:          SSO Aneta Fiałkowska-Sobczyk

Sędziowie:                    SSO Sławomir Urbaniak, SSO Dominika Romanowska

po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2015 r. we Wrocławiu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa [dane 23 osób] przeciwko „(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (…)” spółki komandytowo – akcyjnej z siedzibą we W. o zapłatę

1. Dla oceny, czy postępowanie grupowe jest dopuszczalne w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, konieczne jest jedynie ustalenie, czy dochodzone są roszczenia jednego rodzaju, co najmniej 10 osób, oparte na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej. Kolejna z przesłanek, zawarta w art. 1 ust. 2 ustawy, odnosząca się do rodzaju roszczeń, które mogą być w tym postępowaniu dochodzone, ma na wstępnym etapie sprawy jedynie znaczenie formalne. Tak więc, reprezentant grupy, który wytacza powództwo, winien wskazać, czy jest to roszczenie objęte możliwością dochodzenia go w postępowaniu grupowym (roszczenie wymienione w art. 1 ust. 2), zaś merytoryczna weryfikacja zasadności tak określonego roszczenia może nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się postanowienia o rozpoznaniu sprawy w postępowaniu grupowym.
2. Nie można podzielić stanowiska, wedle którego rozstrzygnięcie o dopuszczalności postępowania grupowego wymaga od sądu ustalenia, czy roszczenia zgłoszone w pozwie zbiorowym mieszczą się w katalogu spraw wskazanych w art. 1 ust. 2 ustawy, w tym znaczeniu, że sąd merytorycznie ocenia zasadność roszczenia w świetle przepisu wskazanego jako podstawa prawna pozwu zbiorowego. Takie merytoryczne badanie sprawy jest wręcz niedopuszczalne na tym etapie sprawy, albowiem przesądza jej wynik, który może być dopiero efektem finalnym rozpoznania pozwu zbiorowego.
3. Nieuprawnione jest stanowisko, które wyklucza możliwość odwoływania się do odpowiedzialności deliktowej w przypadku naruszenia przepisów o wynagradzaniu. Stoi ono w ewidentnej sprzeczności z przepisami kodeksu pracy i kodeksu cywilnego, które nie wykluczają możliwości dochodzenia odszkodowania w przypadku poniesienia szkody przez pracownika, w sytuacji wystąpienia deliktu po stronie pracodawcy.

Orzeczenie zostało zmienione postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział VI Cywilny z 23 lutego 2016 r., VI ACz 2340/15 poprzez uwzględnienie wniosku o wyłączenie sędziów od orzekania w sprawie.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział III Cywilny w składzie:

Przewodniczący:                                   SSO Mariusz Solka

Sędziowie:                                             SSO Joanna Korzeń, SSR (del) Andrzej Lipiński

po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2015 roku w Warszawie, na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa K. K. jako reprezentanta grupy przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (…) w W. o zapłatę w przedmiocie wniosków powoda o wyłączenie sędziego [dane trojga SSO] (k.1318-1319)

postanawia:

oddalić wniosek.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Beata Grochulska

Sędziowie:                     SSO Alina Gąsior

SSO Adam Bojko

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2015 r. w Piotrkowie Trybunalskim na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa I. G. – działającej w imieniu własnym i na rzecz wszystkich członków grupy przeciwko Wyższej Szkole Handlowej im. (…) B w P. o zapłatę

postanawia:

1. dokonać w najbliższym wydaniu gazety (…) ogłoszenia następującej treści:

Orzeczenie zostało zmienione postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział III Cywilny z 15 września 2015 r., III C 56/15.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział III Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:                           SSO Joanna Kruczkowska

Sędziowie:                                     SSO Joanna Bitner (spr.); SSO Grzegorz Chmiel

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 lipca 2015 roku w Warszawie sprawy z powództwa K. K. jako reprezentanta grupy przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (…) w W. o zapłatę

postanawia:

I. zarządzić dokonanie ogłoszeń o wszczęciu postępowania grupowego, o treści następującej

1. Na etapie ustalenia składu grupy, sąd nie bada sprawy pod względem merytorycznym. Wymóg wykazania (w sprawach o roszczenia pieniężne), przynależności do grupy, nie jest tożsamy z wymogiem udowodnienia dochodzonych roszczeń pod względem merytorycznym, co następuje w ramach postępowania rozpoznawczego.