Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu I Wydział Cywilny z dnia 4 listopada 2019 r.
I ACa 239/19
- Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego, jako zabezpieczenie spłaty kredytu, samo w sobie nie jest niedozwolone, jednak sprzeczne z dobrymi obyczajami jest takie ukształtowanie postanowień dotyczących UNWW, które: obciążają konsumentów kosztami ubezpieczenia i nie określają, kto jest beneficjentem ochrony ubezpieczeniowej, nie pozwalają konsumentom ustalić ich praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia, nie określają wysokości, sposobu i zasad kształtowania się należnej opłaty, którą konsumenci muszą ponieść z tytułu ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, zobowiązują konsumentów do pokrycia kosztów składki ubezpieczeniowej, nawet wówczas, gdy w trakcie trwania ochrony ubezpieczeniowej spłaciliby część kredytu objętą ubezpieczeniem, nie określają maksymalnego okresu trwania ubezpieczenia.
Postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach I Wydział Cywilny z dnia 30 października 2019 r.
I C 998/18
Sąd Okręgowy w Katowicach I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSO Jolanta Polko
Sędziowie: SSO Agata Młynarczyk-Śmieja
SSR del. Katarzyna Zadora (ref.)
po rozpoznaniu w dniu 30 października 2019 r. w Katowicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa J. D. występującej jako reprezentant grupy, składającej się z trzydziestu trzech osób. tj. [dane członków grupy], będącej równocześnie członkiem grupy przeciwko (…) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w Ś., o zapłatę,
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 października 2019 r.
IV CSK 190/19
- Wykładnia pojęcia „przy wykonywaniu powierzonej mu czynności”, w rozumieniu art. 429 k.c., jest determinowana okolicznościami faktycznymi konkretnej sprawy, a w szczególności tym, czy rodzaj czynności, w związku z którą doszło do wyrządzenia szkody, z punktu widzenia poszkodowanego, przy uwzględnieniu należytej jego staranności, daje obiektywne podstawy do przyjęcia przez niego istnienia funkcjonalnego związku tej czynności z czynnościami, które faktycznie wchodziły w zakres czynności powierzonych.
- Przepis art. 429 k.c. określa odpowiedzialność powierzającego czynności drugiemu na zasadzie winy i odpowiedzialność ta jest samodzielna i niezależna od odpowiedzialności bezpośredniego sprawcy.
Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział XXI Pracy z dnia 16 października 2019 r.
XXI P 113/18
- Zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 573 j.t. ze zm.) w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu grupowym nie stosuje się przepisów art. 100 ust. 2, art. 101-103, 105, 107 i 109-112 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Nie jest możliwe zwolnienie od kosztów sądowych ani w całości ani w części.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach I Wydział Cywilny z dnia 12 września 2019 r.
I ACz 629/19
- Sąd, wydając postanowienie w przedmiocie dopuszczalności postępowania grupowego, zobowiązany jest orzekać biorąc za podstawę stan rzeczy z chwili orzekania, tym samym wszelkie zarzuty, odnoszące się do pierwotnego ukształtowania pozwu zbiorowego, w szczególności odnośnie do liczebności grupy i określonych w nim podgrup są irrelewantne dla rozstrzygnięcia.
- Na etapie badania przesłanek dopuszczalności powództwa grupowego Sąd jest zobligowany jedynie do formalnoprawnej oceny dopuszczalności postępowania grupowego. Natomiast nie jest uprawniony do badania merytorycznej zasadności roszczeń.
Postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu I Wydział Cywilny z dnia 9 września 2019 r.
I C 976/17
Postanowienie nie jest prawomocne.
- Wskazany w art. 1 ust. 1 u.d.p.g. wymóg jednorodzajowości dochodzonych roszczeń oznacza, że wszystkie osoby objęte pozwem grupowym muszą wystąpić z wnioskiem o udzielenie ochrony prawnej w tej samej formie.
- Za roszczenia jednego rodzaju niewątpliwie uznać można roszczenia pieniężne. Roszczenia niepieniężne będą zaś jednorodzajowe tylko wówczas, gdy odnoszą się do żądanego sposobu działania (zachowania) pozwanego, to jest gdy wszyscy członkowie grupy żądają określonego działania lub zaniechania (tego samego rodzaju) ze strony pozwanego.
- Przesłanka liczebności grupy musi być spełniona zarówno w chwili składania pozwu jak i na etapie rozstrzygania przez Sąd o dopuszczalności postępowania grupowego.
- Trzecią przesłanką podmiotową konieczną do spełnienia dla wszczęcia postępowania grupowego, o której mowa w art. 1 ust. 1 u.d.p.g. jest jednakowość podstawy faktycznej. Powstaje ona, gdy pomiędzy członkami grupy występuje więź oparta na jedności zdarzenia wywołującego szkodę.
- O „tej samej” podstawie faktycznej można zatem mówić w wypadku istnienia jednego wielostronnego stosunku prawnego, zaś o „takiej samej” – w wypadku wielu stosunków prawnych.
- Już sam cel przeznaczenia kredytu na zakup lokalu mieszkalnego, jego remontu czy zakupu wyposażenia eliminuje status kredytobiorcy jako przedsiębiorcy.
- Nawet jeśli osoba zawierająca umowę kredytową w celach mieszkaniowych, prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą, nie zmienia to jej statusu w niniejszej sprawie, albowiem czynność w postaci zawarcia umowy kredytu pozostawała bez bezpośredniego związku z tą działalnością.
