Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie VII Wydział Gospodarczy i Własności Intelektualnej z dnia 22 września 2021 roku
VII AGz 362/21

Sąd Apelacyjny w Warszawie VIII Wydział Gospodarczy i Własności Intelektualnej w składzie:

Przewodniczący: SSO (del.)  Arkadiusz Ziarko

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2021 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa (…) Polska sp. z o.o. z siedzibą w W. przeciwko (…) Limited z siedzibą w N. (Cypr) o ochronę praw autorskich i pokrewnych w postępowaniu grupowym

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie XX Wydział Gospodarczy z dnia 27 kwietnia 2021 r.
XX GC 1004/12

  1. Postępowanie grupowe wykazuje szereg istotnych różnic w stosunku do zwykłego postępowania cywilnego. Przede wszystkim odmienny jest przebieg postępowania, przesłanki dopuszczalności postępowania oraz zakres spraw cywilnych, które mogą zostać rozpoznane w postępowaniu grupowym, ukształtowanie strony podmiotowej, zasad określenia wynagrodzenia pełnomocnika, szczególnych wymogów dotyczących treści pozwu, jak również szereg odmienności formalnych związanych z prowadzeniem postępowania grupowego. Wszystkie te różnice powodują, że nie jest możliwe zastosowanie wprost wszystkich przepisów k.p.c., które nie zostały wyłączone na mocy przepisu art. 24 ust. 1 u.d.p.g. Prowadzi to do konkluzji, że również do postępowań wszczętych przed dniem 1 czerwca 2017 r. należy przepisy k.p.c. stosować odpowiednio.
  2. Przepis art. 24 ust. 1 u.d.p.g. nie wyłączał nigdy, pomimo kilkukrotnych nowelizacji, stosowania art. 193 k.p.c. Z uwagi na wagę tego przepisu, wykluczenie ze stosowania przepisów sąsiadujących, tj. art. 194-196 k.p.c. oraz brak zmian w tym zakresie przy dokonywaniu kolejnych nowelizacji należy uznać, że była to świadoma decyzja ustawodawcy. Stosowanie tego przepisu nie wyłączają również w sposób definitywny odrębności postępowania grupowego. W związku z tym należało przyjąć, że co do zasady modyfikacja powództwa rozpoznawanego w postępowaniu grupowym jest dopuszczalna.
  3. Ustawa nie przewiduje szczególnego trybu rozstrzygania kwestii dopuszczalności objęcia nowych roszczeń postępowaniem grupowym. W konsekwencji należy stosować odpowiednio przepisy odnoszące się do żądań zgłoszonych w pozwie.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie VI Wydział Cywilny z 23 marca 2021 r.
VI ACz 639/20

Przewodniczący: SSA Marzena Miąskiewicz (spr.)

Sędziowie: SSA Teresa Mróz, SSA Grażyna Kramarska

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2021 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Powiatowego Rzecznika Konsumentów w Powiecie (…) przeciwko (…) Towarzystwu Ubezpieczeń Życie Spółce akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie VI Wydział Cywilny z 23 marca 2021 r.
VI ACz 639/20

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:        SSA Marzena Miąskiewicz

Sędziowie:                   SSA Teresa Mróz, SSA Grażyna Kramarska

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2021 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Powiatowego Rzecznika Konsumentów w Powiecie (…)

przeciwko (…) Towarzystwu Ubezpieczeń Życie Spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział XXIV Cywilny z dnia 16 grudnia 2020 r.
XXIV C 709/15

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXIV Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:       SSO Paweł Pyzio

Sędziowie:                 SSO Agnieszka Bedyńska-Abramczyk, SSO del. Krzysztof Tarapata (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2020 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów Miasta Stołecznego W.

przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń (…) Spółka Akcyjnej z siedzibą we W.

o zapłatę i ustalenie

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział II Cywilny z dnia 14 grudnia 2020 r.
II C 222/16

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział II Cywilny w składzie:

Przewodniczący:         SSO Marcin Polakowski (spr.)

Sędziowie:                    SSO Magdalena Antosiewicz

SSO Sylwia Urbańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2020 r.

sprawy z powództwa reprezentanta grupy Miejskiego Rzecznika Konsumentów w S. działającego na rzecz [dane 39 członków grupy]

przeciwko (…) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o ustalenie

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie VI Wydział Cywilny z dnia 26 listopada 2020 r.
VI ACa 192/20

  1. Pojęcie „postępowanie rozpoznawcze” ma inne znaczenie na gruncie ustawy o postępowaniu grupowym niż w typowych sprawach cywilnych. W tym bowiem przypadku odnosi się ono także do rozpoznania wniosku powoda o dopuszczenie postępowania grupowego oraz o objęcie tym postępowaniem określonych osób. W tym zatem przypadku postępowanie rozpoznawcze ma zadecydować, czy w określonych w pozwie granicach dopuszczalne jest postępowanie grupowe, a także czy osobom objętym wykazem składanym przez reprezentanta grupy przysługuje status członka grupy (art. 13 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym).
  2. Sąd tej oceny dokonuje na mocy wskazań zawartych w ustawie, jeżeli natomiast sąd dopuści postępowanie grupowe, to właściwe postępowanie rozpoznawcze (merytoryczne) toczy się już na podstawie k.p.c., z wyłączeniem jedynie tych przepisów, o których mowa w art. 24 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym. Ustawa ta bowiem nie wprowadza żadnych szczególnych rozwiązań, jeżeli chodzi o fazę merytorycznego rozpoznania sprawy grupowej, która następuje po uprawomocnieniu się postanowienia o ustaleniu składu grupy (art. 17 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym). Jedyny przepis, który dotyczy merytorycznej fazy postępowania grupowego, to art. 21 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym regulujący treść wyroku zapadającego w postępowaniu grupowym
  3. 2 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym ma charakter procesowy. W żaden sposób nie można uznać, aby przepis ten miał charakter materialnoprawny. Nie można uznać, że sam wymóg ujednolicenia wysokości dochodzonych roszczeń pieniężnych ułatwia prowadzenie postępowania grupowego w jego merytorycznej fazie. Nadal bowiem w tym postępowaniu powód musi udowodnić wysokość dochodzonych roszczeń pieniężnych na rzecz każdego członka grupy indywidualnie.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku Wydział I Cywilny z dnia 11 września 2020 r.
I C 245/15

  1. Za dopuszczalną uznać należy możliwość złożenia oświadczenia o przystąpieniu do grupy również przed publikacją ogłoszenia o wszczęciu postępowania grupowego. Oświadczenie takie nie może jedynie zostać złożone przez członka grupy bezpośrednio sądowi z pominięciem reprezentanta grupy.
  2. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej, choćby adresem prowadzenia tej działalności miała być nieruchomość opłacona środkami pozyskanymi z kredytu zaciągniętego u pozwanego, nie dowodzi zawarcia umowy kredytu przez członków grupy w charakterze przedsiębiorców, a nie konsumentów.
  3. Podstawę dochodzonych w niniejszym procesie roszczeń stanowi fakt zawarcia z pozwanym przez każdego z członków grupy umowy kredytowej z wykorzystaniem uznanych za niedozwolone klauzul umownych. Bez znaczenia są pewne różnice w samej redakcji klauzuli umownej, decydujące powinno być to, czy w każdym przypadku prowadzi ona do zastosowania tożsamego mechanizmu wobec wszystkich zainteresowanych członków grupy. Nie ma też znaczenia okres obowiązywania kwestionowanych klauzul w stosunku do każdego z członków grupy.
  4. Osiągnięcie celu pozwu grupowego jest możliwe wyłącznie przy założeniu, że w tym postępowaniu zagadnienia wspólne dla grupy przeważać będą nad zagadnieniami dotyczącymi indywidualnych okoliczności poszczególnych członków grupy.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie I Wydział Cywilny z 7 września 2020 r.
I ACa 954/18

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSA Marek Boniecki

Sędziowie:                     SSA Grzegorz Krężołek

                                        SSA Sławomir Jamróg (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 7 września 2020 r. w Krakowie na rozprawie sprawy z powództwa Z. R. reprezentanta grupy złożonej z: [dane 25 członków grupy] przeciwko Skarbowi Państwa – Państwowemu Gospodarstwu Wodnemu Wody Polskie w Warszawie (poprzednio Skarbowi Państwa – Dyrektorowi Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie) i Województwu Świętokrzyskiemu, o ustalenie,