Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSO Ewa Grażyna Bednarek
Sędziowie: SSO Joanna Sauter – Kunach, SSO Jarosław Zawadzki
po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2012 roku w Bydgoszczy na rozprawie sprawy z powództwa grupowego B. B. przeciwko G. N. B. S. A. w W. o zapłatę, na skutek wniosku powoda o rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym,
postanawia:
rozpoznać sprawę w postępowaniu grupowym.
Powód B. B. – reprezentant grupy 104 poszkodowanych – wniósł pozew o rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym. Wskazał, że roszczenia powoda i innych członków grupy są jednego rodzaju, gdyż opierają się na takiej samej podstawie faktycznej, ponieważ są to roszczenia o naprawienie szkód wyrządzonych wszystkim członkom grupy przez agenta pozwanego G. N. B. S. A. w W. G. P. przy wykonywaniu powierzonych jemu przez bank czynności w placówkach franczyzowych banku N. nad N., Ż., S., K.
Sąd zważył, co następuje
Zgodnie z dyspozycją art. 1 ust 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (Dz. U. z dnia 18 stycznia 2010 r., dalej jako: „u.d.p.g.”) w postępowaniu grupowym rozpoznawane są sprawy, w których są dochodzone są roszczenia jednego rodzaju, przez co najmniej 10 osób i oparte na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej. W myśl art. 2 ust 1 u.d.p.g. postępowanie grupowe w sprawach o roszczenia pieniężne jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wysokość roszczenia każdego członka grupy została ujednolicona przy uwzględnieniu wspólnych okoliczności sprawy. Ust. 2 ww. art. określa, że ujednolicenie wysokości roszczeń może nastąpić w podgrupach, liczących co najmniej 2 osoby. W myśl art 4 ust 1 u.d.p.g. powództwo w postępowaniu grupowym wytacza reprezentant grupy.
W przedmiotowej sprawie występują przesłanki procesowe określone w art. 1 u.d.p.g., uzasadniające rozpoznanie jej w tym postępowaniu.
Powództwo w przedmiotowej sprawie zostało wytoczone przez reprezentanta grupy B. B. reprezentowanego przez pełnomocnika procesowego. Członkowie poszczególnych podgrup złożyli oświadczenia o przystąpieniu do grupy osób dochodzących roszczeń od pozwanego i wyrazili zgodę na to by reprezentantem grupy był (karta 24–220 akt).
Dochodzone przez grupę 105 osób roszczenia są jednego rodzaju, ponieważ są to roszczenia pieniężne. W wytoczonym powództwie została ujednolicona wysokość roszczenia pieniężnego każdego członka podgrupy z uwzględnieniem wspólnych okoliczności sprawy zgodnie z ark 2 ust 1 u.d.p.g..
Należy wskazać, że podstawa faktyczna zgłaszanych roszczeń jest jednorodna. Wszyscy członkowie grupy byli klientami G. N. B. S.A. Wszystkie osoby dochodzące roszczeń w ramach wytoczonego powództwa grupowego wskazały, że poniosły szkodę w wyniku zawarcia umów pożyczek, będąc w błędnym przeświadczeniu, iż dokonują czynność prawnej z G. N. B. S.A., co było wynikiem zachowania pracowników placówek prowadzonych przez G. P. na podstawie zawartej przez niego umowy agencyjnej z pozwanym bankiem z dnia 15 października 2008 r. Pracownicy placówek bankowych G. N. B. S.A., klientom którym kończyły się lokaty terminowe lub posiadali rachunki oszczędnościowe oferowali nowy produkt finansowy, którym była umowa pożyczki, reklamując go jako szczególnie korzystny z uwagi na wysokie oprocentowanie w skali roku wynoszące 12,5 %. Przedmiotowe umowy pożyczek były zawierane w placówkach franczyzowych G. N. B..
Jak wynika z umów pożyczek, dołączonych do sprawy karnej toczącej się przeciwko G. P. przed Sądem Okręgowym w Bydgoszczy pod sygn. akt III K 50/12, z których Sąd przeprowadził dowód, zostały one zawarte pomiędzy pokrzywdzonymi, a D. zarządzającym siecią franczyzową G. B. S.A. z siedzibą w Bydgoszczy oraz B. F. M. GMBH w H. reprezentowanymi przez G. P. i E. G.. Umowy pożyczek były podpisywane przez G. P. i E. G.. W treści umów wskazano jako miejsce rozliczenia pożyczki placówkę franczyzową Duża ilość zawartych umów pożyczek wskazuje na to, że miała miejsce znaczna akcja ofertowa pracowników placówek franczyzowych G. N. B. mająca na celu zainteresowanie klientów nowym produktem finansowym.
Powód podnosi, że wszyscy członkowie grupy zostali wprowadzeni w błąd przez pracowników placówek bankowych w ten sposób, że uważali, iż zawierają umowę z bankiem, a tymczasem dokonywali czynności pozabankowej udzielając pożyczki firmie D. zarządzającym siecią franczyzową G. B. S.A. z siedzibą w Bydgoszczy oraz B. F. M. GMBH w H.. Członkowie grupy pozostawali w mylnym przeświadczeniu, że G. P. reprezentuje G. N. B. S.A. i temu bankowi udzielają pożyczki.
Mając powyższe na uwadze w ocenie Sądu zasadnym jest dopuścić do rozpoznania przedmiotową sprawę w postępowaniu grupowym.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 10 ust 1 u.d.p.g., orzekł jak w sentencji postanowienia.
Zamieszczone na stronie teksty orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy zostały udostępnione przez Prezesa Sądu Okręgowego w Bydgoszczy pismem z dnia 27.08.2019, a następnie przetworzone przez podmiot prowadzący niniejszą stronę.