Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie:

Przewodniczący:           SSO Jolanta de Heij-Kaplińska

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. w Warszawie na rozprawie przy drzwiach zamkniętych sprawy z odwołania (…) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o stwierdzenie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 31 grudnia 2013 r. Nr (…)

Postanowienie nieprawomocne.

1. Nieprzystąpienie do grupy w określonym terminie wyklucza możliwość wzięcia udziału w postępowaniu grupowym. Wola przystąpienia do grupy jest wyrażana reprezentantowi grupy. Przekroczenie wyznaczonego terminu do złożenia oświadczenia o przystąpieniu do grupy powoduje bezskuteczność złożonego oświadczenia. Zdaniem Sądu nie można akceptować sytuacji gdy miarodajna dla oceny zachowania terminu miałaby być jedynie data wpisana na oświadczeniu przez osobę zgłaszającą się do grupy.
2. Dla oceny członkostwa w grupie istotna jest bowiem ocena sformułowanego przez grupę roszczenia, treści oświadczenia o przystąpieniu do grupy i daty jego złożenia.
3. Przy ocenie daty złożenia oświadczenia reprezentantowi grupy nie może znaleźć zastosowania zasada z art. 165 § 2 k.p.c., dotycząca uzależnienia skuteczności złożenia pisma od daty jego nadania w placówce operatora. Oświadczenie o przystąpieniu do grupy nie jest pismem procesowym w rozumieniu art. 125 k.p.c., ponieważ nie jest to pismo strony postępowania kierowane do sądu lub przeciwnika procesowego.

1. Nie jest wyłączona możliwość prowadzenia przez polski związek sportowy działalności gospodarczej, pod warunkiem, że uzyskany dochód będzie służył realizacji celów statutowych i nie zostanie przeznaczony do podziału między członków stowarzyszenia.
2. O uznaniu podmiotu za przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów decyduje nie wpis do rejestru przedsiębiorców, ale spełnianie odpowiednich kryteriów określonych w definicji przedsiębiorcy, zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej.
3. Istotą postępowania grupowego jest skumulowanie roszczeń wielu osób (podmiotów) w jednym postępowaniu. Taka kumulacja jest uzasadniona z uwagi na ekonomikę postępowania oraz niecelowość prowadzenia wielu podobnych spraw. Dlatego zdaniem Sądu Apelacyjnego orzekającego w niniejszej sprawie celowe jest dokonywanie interpretacji jednorodzajowości roszczeń właśnie przy uwzględnieniu celów postępowania grupowego. Zbyt wąskie, czy też ścisłe interpretowanie przesłanki jednorodzajowości roszczeń w praktyce wpłynęłaby na ograniczenie dopuszczalności postępowania grupowego.
4. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym na żądanie pozwanego sąd może zobowiązać powoda do złożenia kaucji na zabezpieczenie kosztów procesu. Z treści przedmiotowego przepisu wynika zatem, że ma on charakter fakultatywny, a jego zastosowanie zależy w istocie od uznania sądu.

1. Dowód z przesłuchania stron z art. 20 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym odnosi się tylko do członków grupy, są to bowiem osoby, którym przysługuje legitymacja procesowa materialna. Powoda-reprezentanta nie przesłuchuje się z tego względu, że przysługuje mu tylko legitymacja bierna.

Postanowienie zostało uchylone postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie XXIV Wydział Cywilny z dnia 15 września 2016 r., sygn. akt XXIV C 500/14.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXIV Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Dominiak

Sędziowie: SSO Barbara Budzianowska, SSO Urszula Idzikowska

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów w Urzędzie Miast S. – reprezentanta grupy przeciwko (…) S.A. z siedzibą w W. o ustalenie

postanawia:

1. dokonać na koszt powoda w Gazecie (…) ogłoszenia o następującej treści:

1. Sąd może zobowiązać powoda do złożenia kaucji na zabezpieczenie kosztów procesu. Nie oznacza to jednak, że zgłoszenie tego żądania przez pozwanego jest jedyną przesłanką zobowiązania powoda do złożenia kaucji na zabezpieczenie kosztów procesu. Wziąć trzeba pod uwagę, że zobowiązanie powoda do złożenia – na żądanie pozwanego – wspomnianej kaucji nie ma charakteru obligatoryjnego, lecz jest pozostawione ocenie sądu orzekającego.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXV Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Krystyna Stawecka

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2016 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa grupowego wytoczonego przez J. K. – reprezentanta grupy przeciwko Bank (…) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę

1. Członków grupy łączyć musi określona więź o charakterze podmiotowym i przedmiotowym. Więź podmiotowa dotyczy osób z grupy, które zostały poszkodowane wskutek jednego zachowania sprawcy. Osoby te dochodzą w postępowaniu grupowym roszczeń od jednego podmiotu (naruszyciela). Natomiast wspólność przedmiotowa jest związana z rodzajem naruszenia, które sprawia, że uzasadnione i możliwe jest wspólne dochodzenie roszczeń przez grupę. Więź istniejąca pomiędzy członkami grupy musi być oparta na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej.
2. W sytuacji, gdy faktyczna i prawna podstawa dochodzonych roszczeń i jednorodny ich charakter są te same dla wszystkich powodów, ujednolicenie roszczeń, jeżeli powodowie decydują się prowadzić proces w postępowaniu grupowym, musi się dokonać w odniesieniu do nich wszystkich, bez możliwości podziału na mniejsze podgrupy.
3. Przyjmuje się bowiem, że osoby wchodzące w skład podgrupy to te, których roszczenia zostały ujednolicone z uwagi na występujące zróżnicowanie, np. charakter poniesionych przez nie szkód w tym samym zdarzeniu jest inny (…). Wymóg ujednolicenia roszczeń pieniężnych jest podyktowany dążeniem do usprawnia postępowania grupowego. Zabieg ujednolicenia roszczeń zatem nie może być dokonany w sposób dowolny , musi uwzględniać wspólne okoliczności sprawy.

1. Pozwany, składając wniosek o kaucję na zabezpieczenie kosztów procesu, winien uprawdopodobnić, po pierwsze, że wytoczone przeciwko niemu powództwo jest oczywiście bezzasadne lub że jego uwzględnienie jest mało prawdopodobne, a zatem nosi cechy „pieniactwa procesowego”, a po drugie, że brak ustanowienia kaucji na zabezpieczenie jego przyszłego roszczenia o zasądzenie zwrotu kosztów procesu uniemożliwi lub poważnie utrudni ich egzekucję od strony powodowej.

Sąd Okręgowy w Warszawie III Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSO Joanna Korzeń

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów (…) – reprezentanta grupy i uczestników grupy: