Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSO Piotr Królikowski
po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2021 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. P. przeciwko Bankowi (…) S.A. z siedzibą w W., (…) (…) w C., (…) w S., (…) z siedzibą w J. o ustalenie,
postanawia:
na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 roku o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym ustalić, że w skład grupy reprezentowanej przez M. P. wchodzą następujące osoby: [dane członków grupy].
Dnia 17 maja 2017 r. M. P. wniósł pozew zbiorowy przeciwko Bankowi (…) S.A. z siedzibą w W., (…) w C. z siedzibą w C., (…) w S. z siedzibą w S. oraz (…) w J. z siedzibą w J. (k. 4-22).
Powód wniósł o ustalenie, na postawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (u.p.g.), solidarnej odpowiedzialności pozwanych za szkodę wyrządzoną powodowi oraz osobom wchodzącym w skład grupy poprzez niezgodne z prawem udzielenie kredytów I. S. i nieprawidłowy nadzór nad wykonywaniem przez niego umów. Inkryminowane działania i zaniechania pozwanych miały w szczególności umożliwić wykorzystanie środków z kredytów na inne cele niż wskazano w umowach, utratę płynności finansowej przez I. S., a w konsekwencji jego upadłość. Szkoda powodów miała polegać na utracie środków wpłaconych deweloperowi I. S. na podstawie zawartych z nim umów sprzedaży lokali.
W skład grupy wchodziły osoby określone w załączniku nr 5 do pozwu (k. 32), tj.
[dane 49 osób].
Pozwani wspólnie domagali się oddalenia powództwa i zasądzenia kosztów procesu. W pierwszej kolejności wnieśli jednak o odrzucenie pozwu ze względu na niedopuszczalność prowadzenia sprawy w postępowaniu grupowym. Zarzucili, że nie zachodzi przesłanka tej samej lub takiej samej podstawy faktycznej roszczeń dochodzonych pozwem. Podnieśli, że nie istniało jedno zdarzenie sprawcze wspólne dla powodów, gdyż ci zawierali umowy z I. S. w różnych okresach, zaś I. S. uzyskał kilka kredytów w różnych bankach (także nie występujących w tym postępowaniu).
Postanowieniem z dnia 24 maja 2018 r. tut. Sąd pod sygn. akt XXV C 843/17 postanowił rozpoznać sprawę w postępowaniu grupowym (k. 1083).
Zgodnie z pismem procesowym powoda datowanym na dzień 1 października 2019 r. (k.1175-1179) po ukazaniu się w dniu 22 lipca 2019 r. ogłoszenia o wszczęciu niniejszego postępowania grupowego, oświadczenia po przystąpieniu do grupy złożyli:
[dane 12 członków grupy].
Wobec śmierci Ś. K. w dniu 20 lutego 2020 r. w dniu 12 maja 2020 r. oświadczenie o przystąpieniu do grupy złożyła J. K. (k. 1420), która zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z 4 marca 2020 r. wraz z S. K. dziedziczy w częściach równych spadek po Ś. K. (k. 1423).
Postanowieniem z dnia 5 października 2020 r. tut. Sąd pod sygn. akt XXV C 843/17 wydał postanowienie (k. 1448) na mocy którego na postawie art. 15 u.p.g. wyznaczył pozwanym miesięczny termin na zgłoszenie zarzutów co do członkostwa poszczególnych osób w grupie.
Niniejsza sprawa jest rozpoznawana na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 2009 r. o rozpoznawaniu spraw w postępowaniu grupowym w brzmieniu pierwotnym, tj. sprzed zmian wprowadzonych ustawą z 7 kwietnia 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu dochodzenia wierzytelności, które weszły w życie 1 czerwca 2017 r. Wynika to z art. 13 tej ostatniej ustawy: pozew wpłynął 17 maja 2017 r., a więc przed jej wejściem w życie.
Zgodnie z art. 1 u.p.g. postępowanie grupowe może być prowadzone sprawach, w których są dochodzone roszczenia jednego rodzaju, co najmniej 10 osób, oparte na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej, w szczególności z tytułu czynów niedozwolonych. W sprawach o roszczenia pieniężne powództwo może ograniczać się do żądania ustalenia odpowiedzialności pozwanego. (art. 2 ust. 3 u.p.g.). Sąd orzeka o dopuszczalności rozpoznaniu sprawy w postępowaniu grupowym lub odrzuca pozew (art. 10 ust. 1 u.p.g.).
Powodowie dochodzą roszczeń jednego rodzaju. Każdy z powodów zgłosił roszczenie o zapłatę odszkodowania z tytułu czynu niedozwolonego polegającego na niedochowaniu przez pozwanych należytej staranności przy zawieraniu i realizacji umów kredytowych z podmiotem trzecim. Powodów i pozwanych nie łączył żaden stosunek umowny; szkoda miała polegać na utracie środków wpłaconych podmiotowi trzeciemu I. S. – związanej z ogłoszeniem jego upadłości, zaś niewłaściwe postępowanie pozwanych miało polegać na umożliwieniu niewłaściwego wykorzystania kredytów, skutkującego utratą płynności finansowej i ogłoszeniem upadłości.
Zgodnie z art. 17 u.p.g. 1. po upływie terminu do podniesienia zarzutów, o których mowa w art. 15 u.p.g., sąd wydaje postanowienie co do składu grupy, w zw. z czym tut. Sąd wydał niniejsze postanowienie i dopuścił wszystkich zgłoszonych członków do udziału w postępowaniu grupowym.