Sąd Okręgowy w Poznaniu XVIII Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: Joanna Ciesielska-Borowiec
Sędziowie: Magdalena Ławrynowicz, Adrianna Foligowska
po rozpoznaniu w dniu 8 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa [dane 15 osób] przeciwko pozwanym R. T. spółce akcyjnej z siedzibą w Ł. o zapłatę,
postanawia:
W tutejszym sądzie toczy się postępowanie sądowe w ramach postępowania grupowego z powództwa [dane 15 osób] przeciwko R. T. spółce akcyjnej z siedzibą w Ł. o zapłatę.
W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.
Pismem z dnia 25 września 2019 r. pełnomocnik powodów oświadczył, że cofa w całości pozew przeciwko pozwanemu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, domagając się zwrotu połowy opłaty od pozwu. Pełnomocnik wyjaśnił, iż strony zawarły ugodę pozasądową regulującą w sposób wyczerpujący kwestię wzajemnych roszczeń stron, w związku z czym powodowie cofają pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Według treści § 2 cytowanego przepisu postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew w piśmie procesowym albo gdy strony zawarły ugodę przed mediatorem, którą zatwierdził sąd.
Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Z powyższego uregulowania wynika, że do chwili rozpoczęcia rozprawy powód ma nieograniczone i zależne wyłącznie od jego woli prawo cofnięcia pozwu. Jedyne ograniczenia jego prawa zostały ustanowione w art. 203 § 4 k.p.c., w świetle którego cofnięcie pozwu jest niedopuszczalne jeśli czynność ta jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.
W niniejszej sprawie pozew został cofnięty przez powoda po rozpoczęciu rozprawy, ale ze zrzeczeniem się roszczenia. W konsekwencji zezwolenie pozwanego na cofnięcie pozwu nie było wymagane.
Nadto w ocenie Sądu nie zachodziła tu żadna z okoliczności wymienionych w przepisie art. 203 § 4 k.p.c., nakazująca uznać cofnięcie pozwu za niedopuszczalne.
Wobec powyższego sąd na podstawie art. 355 § 1 i 2 k.p.c. umorzył postępowanie w sprawie – o czym orzeczono w punkcie 1 sentencji postanowienia.
Z uwagi na okoliczność, że pozew w niniejszej sprawie został cofnięty po rozpoczęciu rozprawy brak było podstaw do zwrotu połowy opłaty od pozwu w oparciu o wskazany przez pełnomocnika powodów art. 79 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.