Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSA Roman Dziczek
Sędziowie: SSA Przemysław Kurzawa, SSO Beata Byszewska
po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa (…) sp. z o.o. w W. przeciwko (…) Towarzystwu (…) S.A. w W. o odszkodowanie na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 października 2015 roku, sygn. akt XVI GC 352/15 w przedmiocie wyłączenia sędziów od orzekania w sprawie
postanawia:
Postanowieniem z dnia 6 października 2015 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek powódki o wyłączenie od orzekania w sprawie sędziów Sądu Okręgowego: M. Z., J. W. i K. B. wskazując, że nie zachodzą w niniejszej sprawie przesłanki wyłączenia tych sędziów na podstawie art. 49 k.p.c.; nawet bowiem gdyby uznać, że sędziowie ci orzekając w przedmiocie odrzucenia pozwu, których postanowienie zostało następnie uchylone przez Sąd Apelacyjny, wykroczyli poza dopuszczalny zakres badania przesłanek dopuszczalności postępowania grupowego, to nie można przyjąć, aby z tej okoliczności wynikał ich brak bezstronności w rozpoznawaniu sprawy.
Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez powódkę, która zarzuciła temu orzeczeniu naruszenie art. 49 k.p.c. i wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wyłączenie od orzekania w niniejszej sprawie sędziów objętych wnioskiem.
W odpowiedzi na zażalenie pozwana wniosła o oddalenie zażalenia i zasądzenie kosztów postępowania.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Skarżąca nie przedstawiła okoliczności, które uzasadniałyby wzruszenie zaskarżonego orzeczenia. Sąd Apelacyjny podziela ustalenia dokonane przez Sąd Okręgowy w zaskarżonym postanowieniu i ocenę okoliczności wskazanych przez powódkę we wniosku. Podkreślić należy, że niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 48 k.p.c., sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie (art. 49 k.p.c.). Okoliczności tej odpowiada taka sytuacja, w której strona wykaże istnienie między nią a sędzią takiego stosunku emocjonalnego, który mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego (vide: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2010 r., sygn. akt II PK 344/09, LEX nr 603421). Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wykroczenie poza konieczną ocenę istotnych okoliczności w przedmiocie odrzucenia pozwu w niniejszej sprawie, było oczywiście zbyteczne, jednakże zawarte w nim merytoryczne elementy wstępnej oceny podstaw powództwa, na co trafnie wskazał Sąd Okręgowy, nie przesądzają o braku bezstronności sędziów, wyłączenia których powódka żąda.
Ostateczne rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie nastąpi po przeprowadzeniu postępowania rozpoznawczego, przy ocenie całości zebranego w sprawie materiału dowodowego i powódka będzie miała możliwość poddania kontroli instancyjnej orzeczenia rozpoznającego sprawę co do istoty. Nieuzasadnione są twierdzenia powódki, że sędziowie, których wyłączenia żąda, będą w jakikolwiek sposób z góry nastawieni na konkretne rozstrzygnięcie niezależnie od przedstawionych przez strony dowodów i powódka będzie w istocie występowała przeciwko sędziom i stronie pozwanej. Jest to wniosek zbyt daleko idący, nie mający oparcia w okolicznościach sprawy ani treści przedmiotowego wniosku, jak też w świetle oświadczeń sędziów złożonych do akt sprawy.
Należy także zwróci uwagę, że instytucja wyłączenia sędziego nie może być wykorzystywana jako podstawa do przeciwdziałania ewentualnym naruszeniom prawa materialnego lub procesowego, czy też odsuwania od rozpoznania danej sprawy sędziego, dokonującego na przykład, odmiennej od wnioskodawcy, oceny prawnej danych okoliczności, do których to celów ustawodawca przewidział inne środki prawne, z których nota bene powódka będzie miała możliwość skorzystania.
Zażalenie zatem, jako nieuzasadnione, podlegało oddaleniu.
Z tych względów Sąd Apelacyjny orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 108 § 1 k.p.c.