Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział III Cywilny z dnia 24 stycznia 2017 r.
III C 798/15

  1. Całkowicie bezzasadne jest ponowne zgłaszanie przez pozwanego na gruncie art. 15 u.d.p.g. tych samych zarzutów co do członkostwa określonych osób w grupie lub podgrupach, które to zarzuty zostały uprzednio rozpatrzone przez Sąd Apelacyjny w wyniku zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego o odrzuceniu pozwu, wydanego na skutek tych właśnie zarzutów, i których to Sąd Administracyjny nie uznał za zasadne, przez co przekazał sprawę do rozpoznania w postępowaniu grupowym.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku Wydział I Cywilny z dnia 11 stycznia 2017 r.
I ACz 597/16

  1. Oświadczenie dotyczące przystąpienia do grupy stanowi sformalizowany przejaw woli dochodzenia roszczenia na drodze szczególnego trybu postępowania sądowego.
  2. Rola reprezentanta nie ogranicza się do fizycznego przekazania złożonych oświadczeń, lecz do dokonania oceny oświadczeń i ich wstępnej selekcji w celu sporządzenia wykazu osób, które przystąpiły do grupy.
  3. Badanie przynależności do określonej grupy poszczególnych osób jest zabiegiem wtórnym wobec badania dopuszczalności samego postępowania, szczególnie biorąc pod uwagę, że sąd bada dopuszczalność postępowania grupowego na podstawie okoliczności dotyczących osób uprawnionych od początku postępowania.
  4. Rola procesowa reprezentanta grupy, odpowiadająca roli powoda w „zwykłym” procesie cywilnym, nakłada na niego obowiązek dbałości o takie przygotowanie materiału procesowego, w szczególności w zakresie opracowania wykazu osób przystępujących do grupy, w tym — precyzyjnego określenia przynależności poszczególnych osób do grupy członków dochodzących konkretnych roszczeń, by możliwe było przyporządkowanie każdego z członków grupy do danego roszczenia, ale także zgłoszenie się każdego członka grupy przy uwzględnieniu możliwości wyboru tych roszczeń, które opisano w pozwie oraz w ogłoszeniu prasowym.
  5. W razie rozbieżności pomiędzy treścią ogłoszenia a żądaniem pozwu, sąd orzekający powinien w trybie art. 130 k.p.c. wezwać reprezentanta grupy do wyjaśnienia zachodzących wątpliwości. Wykaz członków grupy i ich oświadczenia stanowią rodzaj pisma procesowego.
  6. Możliwa jest konwalidacja oświadczenia o przystąpieniu do grupy złożonego przez rodzica, jeśli uprawniony w chwili składania oświadczenia był pełnoletni. Należy bowiem przyjąć, że zgłoszenie dokonane pismem podpisanym przez rodzica nastąpiło w granicach udzielonego mu umocowania.

Postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu Wydział I Cywilny z dnia 21 grudnia 2016 r.
I C 2005/15

  1. Oświadczenie o przystąpieniu do grupy stanowi oświadczenie woli. Brak zamieszczenia daty na dokumencie nie ma wpływu na ważność oraz wiarygodność oświadczenia o przystąpieniu do grupy.
  2. Występowanie nieznacznych różnic między indywidualnymi podstawami roszczeń poszczególnych członków grupy nie stoi na przeszkodzie uznaniu, że roszczenia te oparte są na takiej samej podstawie faktycznej.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi Wydział I Cywilny z dnia 19 grudnia 2016 r.
I C 519/16

  1. Aby rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym mogło nastąpić, konieczne jest spełnienie równoważnych przesłanek, tj.: dochodzenie jednego rodzaju roszczenia przez co najmniej 10 osób, opartego na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej oraz zaliczenie przedmiotu postępowania grupowego alternatywnie do roszczeń: o ochronę konsumentów lub do roszczeń z tytułu odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny lub do roszczeń z tytułu czynów niedozwolonych, z wyjątkiem roszczeń o ochronę dóbr osobistych (art. 1 u.d.p.g.).
  2. Z „tą samą” (identyczną) podstawą faktyczną dochodzonych roszczeń mamy do czynienia, gdy zachodzi tożsamość okoliczności faktycznych, a ochrona prawna jest dochodzona przez uczestników jednego zdarzenia, czyli zachodzi więź oparta na jedności zdarzenia wywołującego szkodę. „Taka sama” (tożsama) podstawa faktyczna oznacza podobieństwo między poszczególnymi stanami faktycznymi.
  3. Istotą postępowania grupowego jest wspólność przejawiająca się w żądaniu, które musi być typowe (wspólne) dla wszystkich roszczeń, a jest wywodzone z jednakowej sytuacji faktycznej członków grupy. Pomiędzy indywidualnymi podstawami roszczeń mogą istnieć nieznaczne różnice, lecz niezbędne jest, aby istotne okoliczności faktyczne uzasadniały żądanie wspólne dla wszystkich roszczeń.
  4. Literalne brzmienie przepisu wskazuje na to, że dla stwierdzenia dojpuszczalności powództwa grupowego wystarczające jest, by co najmniej 10 osób dochodziło roszczeń jednego rodzaju opartych na takiej samej podstawie faktycznej. Natomiast ustalenie, czy wszystkie osoby, które złożyły oświadczenia o przystąpieniu do grupy, mogą być jej członkami – jest kolejnym etapem postępowania grupowego, który zgodnie z art. 17 u.d.p.g. kończy się wydaniem postanowienia co do składu grupy.
  5. Termin „roszczenie”, o którym mowa w art. 1 ust. 1 u.d.p.g. (odmiennie niż użyty w art. 2 u.d.p.g.), należy postrzegać jako roszczenie procesowe. W konsekwencji postępowanie grupowe nie jest ograniczone wyłącznie do powództw o świadczenie.
  6. Istotną różnicą pomiędzy wytoczeniem powództwa o ustalenie z art. 189 k.p.c. a powództwem z art. 2 ust. 3 u.d.p.g. „o ustalenie odpowiedzialności pozwanego” jest konieczność wykazania przez powoda interesu prawnego, jeśli dochodzi roszczenia w trybie art. 189 k.p.c.
  7. Pozwany, składając wniosek o zobowiązanie powoda do złożenia kaucji na zabezpieczenie kosztów procesu, winien uprawdopodobnić, po pierwsze, że wytoczone przeciwko niemu powództwo jest oczywiście bezzasadne lub że jego uwzględnienie jest mało prawdopodobne, a zatem nosi cechy „pieniactwa procesowego”, a po drugie, że brak ustanowienia kaucji na zabezpieczenie jego przyszłego roszczenia o zasądzenie zwrotu kosztów procesu uniemożliwi lub poważnie utrudni ich egzekucję od strony powodowej.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział XXV Cywilny z dnia 15 grudnia 2016 r.
XXV C 918/15

Orzeczenie zostało w całości zmienione postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział VI Cywilny z 28 grudnia 2017 r., VI ACz 586/17 poprzez stwierdzenie dopuszczalności rozpoznania sprawy w postępowaniu grupowym.

  1. Dopuszczalność drogi sądowej zależy od okoliczności faktycznych przytoczonych przez powoda jako podstawa roszczenia, a nie jest ona warunkowana wykazaniem istnienia tego roszczenia. Nie jest także uzależniona od zarzutów pozwanego ani zastosowanego przez niego sposobu obrony. Postępowanie przed sądem ma dopiero wykazać, czy twierdzenia zawarte w pozwie znajdują podstawę w przepisach prawa materialnego. Sąd ocenia jedynie dopuszczalność postępowania grupowego, tj. okoliczności uzasadniające rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym
  2. Podstawę faktyczną roszczeń dochodzonych w postępowaniu grupowym należy rozumieć jako zespół faktów, które uzasadniają żądanie powoda w postępowaniu grupowym. Roszczenia mogą być oparte na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej. Powinny one wynikać z jednego zdarzenia bądź zdarzeń podobnych do siebie. Ta sama podstawa faktyczna powództwa występuje, gdy ten sam zespół faktów staje się podstawą uprawień i wiąże strony postępowania. Z kolei z taką samą podstawą faktyczną mamy do czynienia, gdy wystąpi analogiczny zespół faktów w zakresie konkretnego roszczenia.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział I Cywilny z dnia 15 grudnia 2016 r.
I ACz 2273/16

Sąd Apelacyjny w Warszawie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący:           SSA Jerzy Paszkowski (spr.)

Sędziowie:                     SSA Beata Byszewska, SSA Jolanta de Heij-Kaplińska

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z  powództwa (…) w O. przeciwko (…)  Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o ustalenie, na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2016 r., sygn. akt I C 1281/15

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział III Cywilny z dnia 5 grudnia 2016 roku
III C 56/15

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział III Cywilny w składzie :

Przewodniczący:                        SSO Joanna Kruczkowska

Sędziowie:                                   SSO Joanna Bitner (spr.) SSO Grzegorz Chmiel

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 grudnia 2016 roku w Warszawie sprawy z powództwa K. K. jako reprezentanta grupy przeciwko  Spółdzielni Mieszkaniowej (…) w W. o zapłatę kwoty 1.700.667,19 zł w przedmiocie wniosków powoda z dnia 10 listopada 2016 roku o uzupełnienie ewentualnie o sprostowanie postanowienia tutejszego Sądu wydanego w niniejszej sprawie dnia 28 października 2016 roku

postanawia:

  1. sprostować oczywistą niedokładność w postanowieniu wydanym przez tutejszy Sąd w niniejszej sprawie dnia 28 października 2016 roku – w ten sposób, że w punkcie 1) w podgrupie I. wpisać pod poz. 3.: (…), a pozostałych członków grupy oznaczyć kolejnymi numerami;
  2. umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku powoda z dnia 10 listopada 2016 roku o uzupełnienie postanowienia tutejszego Sądu wydanego w niniejszej sprawie dnia 28 października 2016 roku.

Zarządzenie Przewodniczącego Składu Orzekającego Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział XVI Gospodarczy z dnia 18 listopada 2016 r.
XVI GC 352/15

Ogłoszenie o wszczęciu postępowania grupowego

Przed Sądem Okręgowym w Warszawie XVI Wydziale Gospodarczym wszczęte zostało postępowanie grupowe w trybie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (Dz.U. 2010 r. nr 7, poz. 44, dalej jako u.d.p.g.) z powództwa (…) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przeciwko (…) spółce akcyjnej z siedzibą w W. , sygnatura akt XVI GC 352/15. (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. jako reprezentant grupy wniosła o zasądzenie od pozwanej (…) spółki akcyjnej z siedzibą w W. odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi na rzecz każdego z członków grupy. Powódka wskazała, iż reprezentuje grupę składającą się z pośredników ubezpieczeniowych, którzy dochodzą od pozwanej naprawienia szkody poniesionej przez nich na skutek prowadzonej przez pozwaną w 2008 r. naruszającej zasady uczciwej konkurencji kampanii reklamowej mającej na celu zniechęcenie klientów do korzystania z usług pośredników ubezpieczeniowych.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział XX Gospodarczy z dnia 17 listopada 2016 r.
XX GC 1004/12

Sąd Okręgowy w Warszawie XX Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:           SSO Maciej Kruszyński

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym  sprawy z powództwa (…) Sp. z o.o. w W., przeciwko FS F. (…) w N. (Cypr) o ochronę praw autorskich i pokrewnych w postępowaniu grupowym w przedmiocie wniosku powoda o udzielenie zabezpieczenia

postanawia:

oddalić wniosek.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział II Cywilny z dnia 9 listopada 2016 r.
II C 222/16

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział II Cywilny w składzie:

Przewodniczący:         SSO Marcin Polakowski,

Sędziowie:                    SSO Katarzyna Waseńczuk, SSO Sylwia Urbańska

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów w Urzędzie Miasta S., działającego w charakterze reprezentanta grupy złożonej z [dane 31 członków] przeciwko (…) S.A. w W. o ustalenie, na skutek wniosku pozwanego o odrzucenie pozwu w zakresie, w jakim został rozszerzony pismem powoda oznaczonym datą 5 lipca 2016 r.

postanawia:

odmówić odrzucenia pozwu w zakresie nowego roszczenia zgłoszonego pismem powoda oznaczonym datą 5 lipca 2016 r.